همه چیز درباره مکمل ها

بحث در مورد مکمل ها همیشه با ابهام همراه است، مثلاً وقتی تصمیم به کاهش یا افزایش وزن می گیریم، از هر طرف به ما می گویند که یک مکمل خاص برای کاهش وزن بسیار خوب عمل می کند یا اینکه مکمل های باخمن اشتها را کنترل می کنند. برای خرید مکمل ورزشی با ما همراه باشید.

از سوی دیگر، برای کسانی که ورزش می کنند و می خواهند تغییرات سریعتر بدن را مشاهده کنند، تغذیه یک نگرانی بزرگ است. مکمل ها چیست؟ این که چه انواعی دارد و چگونه عملکرد جامعه را بهبود می بخشد در این مقاله بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت.

مکمل ها موادی هستند که توسط پزشک یا متخصص ورزش به شکل قرص، پودر، کپسول یا حتی مایعات برای تکمیل رژیم غذایی فرد و بهبود عملکرد آنها تجویز می شود (1).

مکمل ها را می توان به طور طبیعی از منابع غذایی تهیه کرد یا به صورت مصنوعی تهیه کرد. برخی از آنها حاوی مواد افزودنی هستند که برای زندگی ضروری نیستند، اما می توانند کیفیت زندگی و طول عمر را بهبود بخشند. در برخی موارد، حیوانات نیز می توانند منبع برخی مکمل ها باشند. از جمله این مکمل ها می توان به کلاژن مرغ یا ماهی اشاره کرد (2).

مکمل های زیادی برای بهبود عملکرد، افزایش انرژی و سرعت ریکاوری وجود دارد. هر کدام باید تحت راهنمایی یک پزشک ورزشی استفاده شوند و به طور کامل با تمام نکات ذکر شده در مقاله رده مکمل موسسه ورزش استرالیا (AIS) مطابقت داشته باشند.

تاریخچه

از چه زمانی مردم برای کسب مزیت به مکمل ها روی می آورند؟ این احتمالا بهترین سوالی است که تا به حال در مورد تاریخچه مکمل های ورزشی پرسیده شده است.

برای پاسخ به این سوال می توان به قرن های گذشته اشاره کرد که یونانیان از شراب به عنوان نوشیدنی سالم استفاده می کردند و یا کمی نزدیکتر می توان به استفاده از روغن ماهی برگردیم اما بهتر از همه این موارد استفاده از پروتئین است. پودر یا ویتامین ها (3).

پس زمینه تکمیلی

قبل از دهه 1930 انگلستان به دلیل قدرت سیاسی و فرهنگی بالای خود مرکز تغییرات بدنسازی و مکمل سازی بود. در این قسمت در مورد اسپم های معروف و معروف آن سال ها صحبت می کنیم.

پلاسمون یکی از اولین هاست

تاریخچه مکمل ها به اواخر قرن 19 و تولید پودرهای مبتنی بر شیر برمی گردد. درست است که پودرهای پروتئینی محصولات جدیدی هستند، اما جداسازی آب پنیر و کازئین از شیر و تبدیل آنها به پودر پروتئین به همین سال‌ها برمی‌گردد (4). برای استفاده و خرید پودر گلوتامین یونیورسال نوتریشن کلیک کنید.

پلاسمون اولین پودر بدنسازی در تاریخ است که از شیر تهیه می شود. یوجین سندو، پدر بدنسازی مدرن؛ ورزشکار و کارشناس معروف سلامت؛ این مکمل به تدریج توسط ستاره شناسان بزرگی مانند کاشف معروف قطب جنوب ارنست شاکلتون حمایت شد.

با این حال، هیچ کس به اندازه یوگن سندو در تقویت پلاسمون موثر نبود، زیرا ناخودآگاه مردم با دیدن بدن او تشویق به مصرف این مکمل شدند.

مکمل نوشیدنی Bovril (Bovril).

اگرچه پلاسمون یکی از محبوب ترین مکمل های زمان خود بود، اما این مکمل برای رفع نیازهای بازار بزرگ بدنسازی در آن زمان کافی نبود، بنابراین مکمل Bovril تولید شد.

Bovril یک افزودنی در عصاره گوشت است، تاریخچه آن را می توان به جنگ فرانسه و پروس ردیابی کرد و غذا برای سربازان فراهم کرد.

شهرت Bovril در مقایسه با Plasmon به تدریج کمرنگ شده است، اما این مکمل را می توان همیشه یکی از مهم ترین مکمل های بدنسازی در گذشته دانست (6).

اندازه

کوکو را می توان پسوند زمان گذشته در نظر گرفت. قبل از اینکه محققان قرن بیست و یکم در مورد فواید تغذیه ای کاکائو مطلع شوند، بدنسازان در تلاش خود از پودرهای مختلف کاکائو برای افزایش توده عضلانی و حفظ انرژی استفاده می کردند. به جرات می توان گفت که کاکائو یکی از محبوب ترین مکمل ها در اوایل دهه 1900 بود.

این بار رد پای سندو را در اپیدمی مصرف کاکائو می بینیم که از مکمل های کاکائو در باشگاه ها و حتی پزشکان برای درمان بیماری ها استفاده می شود (7).

گسترش بیشتر برنامه های کاربردی

از دهه 1930 با تغییرات سیاست بریتانیا، تسلط انگلیسی ها بر عوامل فرهنگی- ورزشی و حتی فعالیت های بدنسازی به شدت کاهش یافت و آمریکا به تدریج در این زمینه قوی تر شد.

تولید پروتئین شیر توسط شیف ارگانیک فودز که با توسعه پلاسمونیک ها از محبوبیت آن کاسته شده بود، سهم بازار خود را بازیافته است (8).

در آن سال ها کار سرآشپز بی نظیر بود. مخمر آبجو جوانه گندم ویتامین C و جگر به عنوان مواد ضروری برای بدنسازی در دهه 1950 و 1960 مورد توجه قرار گرفتند.

بیشتر توسعه صنعت مکمل های غذایی و پیش سازهای رشد آن را می توان به تعامل بین باب هافمن، پدر ورزش، و پل براگ، مدافع سبک زندگی سالم - سلامت و غذا نسبت داد.

براگ در طول مکاتبات خود در سال 1946، ایده اضافه کردن یک بخش مکمل را به هافمن پیشنهاد کرد و اظهار داشت که با حمایت او، شاگردان هافمن می توانند به سرعت این ایده را به سمت توسعه اقتصادی ببرند. با این حال، این پیشنهاد در شکل فعلی خود به عنوان معرفی یک صنعت بزرگ اضافی در نظر گرفته شد (9).

سرانجام، در سال 1952، صنایع گریت یورک، متعلق به باب هافمن، صنعت مکمل های غذایی را با تولید پودر پروتئینی به نام Hi-Protein راه اندازی کرد و به توسعه مکمل ها به شکل بارهای پروتئینی و ویتامین ها ادامه داد.

می توان گفت سال 1960 سال محبوبیت مکمل ها بود. در سال های اخیر استفاده از استروئیدها به عنوان یک معجزه در بدنسازی تلقی می شد. در چند سال گذشته، بلر برای تولید پودرهای پروتئینی و قرص های اسید آمینه بسیار محبوب بوده است. ونیز ژیروندا یکی از کسانی است که خود و شاگردانش از مکمل های بلر استفاده می کردند (8).

مکمل معروف

در دهه 1980، استفاده از مکمل ها به طور چشمگیری افزایش یافت و مکمل هایی مانند لیزین، آرژنین و اسید فرولیک نیز به سرعت در حال رشد بودند.

مکمل های قبل از تمرین

یکی از مهم‌ترین و در عین حال موثرترین مکمل‌های دوران، که توسط Dan Duchin در سال 1982 ساخته شد، مکمل قبل از تمرین بود. این مکمل ها طوری طراحی شده اند که افراد را قبل از تمرین تقویت کنند.

شایعاتی مبنی بر اینکه دوچن از افدرا در مکمل‌های قبل از تمرین استفاده می‌کرد، این مکمل‌ها را غیرقانونی کرد. با این حال، محبوبیت این مکمل ها منجر به افزایش استفاده از آمینو اسیدهای شاخه دار شده است.

کراتین

اگرچه مکمل‌های قبل از تمرین برای بدنسازان و وزنه‌برداران بسیار مفید بودند، اما به وضوح کراتین را از دست دادند. اگر بخواهیم تاریخچه کراتین را به تفصیل بیان کنیم، باید به سال 1990 برگردیم، زمانی که چند ورزشکار المپیک پس از کسب مدال طلا راز کوچک خود را در استفاده از کراتین فاش کردند.

کراتین در سال 1993 به عموم مردم فروخته شد. در حال حاضر کراتین یکی از بی خطرترین مکمل های ورزشی است که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد (10).

پروهورمونید

درست زمانی که کراتین به عنوان یک مکمل مضر در رسانه ها مطرح شد و تمام تمرکز روی این مکمل بود، پاتریک آرنولد در سال 1996 پروهورمون ها را راه اندازی کرد.

آرنولد معتقد بود که نتایج مصرف پروهورمون ها دقیقاً مانند استروئیدها است با این تفاوت که هیچ یک از عوارض جانبی استروئیدها را ندارند. پروهورمون ها به راحتی در دسترس بودند. توجه به پروهورمون ها در آمریکا با پوشش رسانه ای در مورد استفاده مارک مک گوایر بازیکن بیسبال از پروهورمون آندروستندیون افزایش یافت.

در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000، شوق پروهورمون به حدی شدید بود که بسیاری از فروشگاه های مکمل به طور گسترده پروهورمون ها را توزیع می کردند. سرانجام، دولت ایالات متحده کنترل استفاده از پروهورمون ها را در سال 2004 از طریق قانون کنترل استروئیدهای آنابولیک آغاز کرد.